De Germanen vierden rond midwinter (21 december) reeds midwinter- of joelfeesten (winterzonnewende) waarbij het boze werd verjaagd en het licht werd begroet. In de Scandinavische talen heet Kerstmis tot op vandaag jul.
In de vierde eeuw zorgden keizer Constantijn de Grote en de bisschoppen van de uit vervolging bevrijde vroege Kerk ervoor dat Kerstmis op 25 december zou worden gevierd. Op deze datum werd rond de Middellandse Zee tot dan toe de zonnegod vereerd onder vele verschillende namen zoals Ra in Egypte en Helios in Griekenland. In het late Romeinse Rijk was dit vooral de zonnegod Sol Invictus (= de onoverwinnelijke zon), die door sommigen ten onrechte wordt vereenzelvigd met de Perzische zonnegod Mithras.[1][2] Omdat Jezus het Licht van de Wereld genoemd werd[3], zou Constantijn I - volgens bepaalde auteurs[bron?] - hebben besloten dat de geboorte van Christus op deze dag gevierd zou moeten worden. Bovendien - en dit feit is invloedrijker geweest bij de opkomst van de viering van de geboorte van Christus als Kerstmis
(bron: Wikipedia)
Rond 21 december is het Yule. Een feest dat ook een keltisch feest is.
Rond Yule, ook wel Joel of Midwinter genoemd, lopen donkere dagen ten einde en mogen we ons weer verheugen op de lange, zonnige dagen. De winterzonnewende markeert de kortste dag en de langste nacht van het jaar. We vieren met deze sabbat dan ook de terugkomst van het licht, de wedergeboorte van de zon. Over het algemeen wordt Yule gevierd op of rond 21 december.
Een mythe die in veel heksentradities nog steeds wordt aangehaald met Yule, is die van de Hulstkoning en zijn broer, de Eikkoning. Soms wordt in een ritueel de strijd tussen de twee broers uitgebeeld. Bij deze strijd wordt de Hulstkoning, die van 21 juni tot 21 december heeft geregeerd, gedood door de Eikkoning, die vanaf dan zal heersen.
Volgens een andere mythe wordt met Yule de Zonnegod geboren, die sterft met Lughnasadh en met Samhain naar de onderwereld reist om het jaar erna opnieuw geboren te worden met Yule.
Met Yule vieren we de terugkomst van het licht. In het kader hiervan zou het gebruikelijk zijn om voor de zon opkomt uit bed te gaan en de zon te begroeten.
In veel andere religies wordt ook rond 21 december een lichtgod geboren, zoals Jezus in het christendom. Tegenwoordig wordt op 25 december de geboortedag van Jezus Christus gevierd, maar in de eerste eeuwen van onze jaartelling schijnt er nog helemaal geen overeenstemming te zijn geweest over wanneer deze geboorte plaats had gevonden. De meeste heksen geloven dan ook dat de viering van het kerstfeest rond deze datum bedoeld is om de heidense bevolking die bekeerd moest worden tot het christendom, te sussen.
(auteur onbekend)
Mijn toevoeging
Hoewel ik me interesseer in de heidense en keltische feesten vier ik gewoon kerstmis, ook al hang ik geen religie/godsdienst aan.
In de vierde eeuw zorgden keizer Constantijn de Grote en de bisschoppen van de uit vervolging bevrijde vroege Kerk ervoor dat Kerstmis op 25 december zou worden gevierd. Op deze datum werd rond de Middellandse Zee tot dan toe de zonnegod vereerd onder vele verschillende namen zoals Ra in Egypte en Helios in Griekenland. In het late Romeinse Rijk was dit vooral de zonnegod Sol Invictus (= de onoverwinnelijke zon), die door sommigen ten onrechte wordt vereenzelvigd met de Perzische zonnegod Mithras.[1][2] Omdat Jezus het Licht van de Wereld genoemd werd[3], zou Constantijn I - volgens bepaalde auteurs[bron?] - hebben besloten dat de geboorte van Christus op deze dag gevierd zou moeten worden. Bovendien - en dit feit is invloedrijker geweest bij de opkomst van de viering van de geboorte van Christus als Kerstmis
(bron: Wikipedia)
Rond 21 december is het Yule. Een feest dat ook een keltisch feest is.
Rond Yule, ook wel Joel of Midwinter genoemd, lopen donkere dagen ten einde en mogen we ons weer verheugen op de lange, zonnige dagen. De winterzonnewende markeert de kortste dag en de langste nacht van het jaar. We vieren met deze sabbat dan ook de terugkomst van het licht, de wedergeboorte van de zon. Over het algemeen wordt Yule gevierd op of rond 21 december.
Een mythe die in veel heksentradities nog steeds wordt aangehaald met Yule, is die van de Hulstkoning en zijn broer, de Eikkoning. Soms wordt in een ritueel de strijd tussen de twee broers uitgebeeld. Bij deze strijd wordt de Hulstkoning, die van 21 juni tot 21 december heeft geregeerd, gedood door de Eikkoning, die vanaf dan zal heersen.
Volgens een andere mythe wordt met Yule de Zonnegod geboren, die sterft met Lughnasadh en met Samhain naar de onderwereld reist om het jaar erna opnieuw geboren te worden met Yule.
Met Yule vieren we de terugkomst van het licht. In het kader hiervan zou het gebruikelijk zijn om voor de zon opkomt uit bed te gaan en de zon te begroeten.
In veel andere religies wordt ook rond 21 december een lichtgod geboren, zoals Jezus in het christendom. Tegenwoordig wordt op 25 december de geboortedag van Jezus Christus gevierd, maar in de eerste eeuwen van onze jaartelling schijnt er nog helemaal geen overeenstemming te zijn geweest over wanneer deze geboorte plaats had gevonden. De meeste heksen geloven dan ook dat de viering van het kerstfeest rond deze datum bedoeld is om de heidense bevolking die bekeerd moest worden tot het christendom, te sussen.
(auteur onbekend)
Mijn toevoeging
Hoewel ik me interesseer in de heidense en keltische feesten vier ik gewoon kerstmis, ook al hang ik geen religie/godsdienst aan.
Reacties
Een reactie posten
Dankjewel voor je reactie.