Bloed, zweet, tranen en heel veel pijn.

Ik ben op zaterdagavond 26 juni 2021 heel lelijk gevallen omdat ik struikelde in de kamer. Ik viel en lag even later in een plas bloed wat hevig stroomde uit mijn neus en mond. Mijn man was in de keuken en schrok vreselijk en belde 112. Ik had vreselijke pijn aan mijn rechter bovenarm. De ambulancebroeder voelde meteen al dat er een botbreuk was in mijn rechterarm. ook vermoedde hij dat mijn neus was gebroken.
Ik werd meegenomen in de ambulance en mijn man volgde me naar het ziekenhuis. Foto's wezen uit dat ik een Humerus fractuur ( bovenarmbreuk onder de kop) had. Deze breuk zag er gelukkig niet gecompliceerd uit maar duurt wel maanden voor het genezen is. Omdat deze breuk niet in het gips kan kreeg ik een sling om waarbij de arm "uit moet hangen." Wekenlang niets doen met de arm, veel pijn, niet slapen en een berg pijnstillers. Later in het ziekenhuis kreeg ik ook nog een blauwe linkerhand en pijn aan die hand. Die hand is al jaren verlamd en reageert anders dan mijn rechterhand. Ik heb er minder gevoel in maar pijn voel ik weer wel maar trager. Weer werden er foto's gemaakt en ik bleek aan mijn verlamde hand twee middenhandsbeentjes gebroken te hebben. Erger vind ik de breuk in mijn rechter bovenarm; mijn enige goede bruikbare arm.

De maandag erna ben ik bij de tandarts geweest want mijn tanden deden erg zeer en mijn lip was kapot. Foto's wezen uit dat er geen breuk in de tanden zaten en dat ze gekneusd waren.
Op woensdag moest ik naar de KNO arts en ze zei dat mijn neus scheurtjes en wondjes had maar goed zou genezen. Wel staat mijn neus sinds de val recht terwijl hij altijd wat scheef stond. ( toch iets positiefs)

1,5 week na de val moest ik naar de traumachirurg op controle en hij zei dat ik zo'n 6 weken de sling moest dragen en daarna afbouwen. Hij schreef een verwijzing voor de fysiotherapeut voor en daar ben ik al na drie weken mee moeten starten. In het begin rustige oefeningen voor de hand en pols maar later werden ze zwaarder. De schouderpartij, pezen, spieren hebben allemaal een flinke klap gehad en het duurt 3-6 maanden voordat dat weer genezen is. Het kan een jaar duren tot de kracht in mijn arm weer helemaal terug is en ik moet er rekening mee houden dat het nooit meer zo soepel zal worden als daarvoor.

De pijn in de eerste weken was vreselijk. Ik kreeg voor drie dagen Oxycodon mee. Een week later kreeg ik bij de traumachirurg nog voor zo'n 5 weken een recept. Ik had al veel over Oxycodon gehoord en gelezen. Dat middel is sterk en kan verslavend werken. 
Het is een opiaat en wordt ook wel de nieuwe heroïne genoemd. Ik wilde dat niet maar volgens de chirurg moest ik het de eerste weken echt hebben omdat deze pijn anders ondraaglijk zou zijn. Sommige mensen krijgen er een euforisch gevoel van, nou ik niet!!! 
De bijwerkingen die ik kreeg waren vrij heftig.....

  • Droge mond en huid ( echt vervellen)
  • Krakerige stem
  • Droog, stug haar,
  • Slappe benen
  • Gevoel van zwakte
  • Licht in mijn hoofd
  • Slaperigheid


Verder had ik als ik wilde slapen het gevoel dat ik soms stopte met ademhalen. ( erg akelig). Daarom mogen mensen met apneu het ook niet hebben. Ik heb dat niet maar het voelde wel zo door die pillen. Ook geeft Oxycodon harde ontlasting en daar moest mijn man dan weer dagelijks zakjes met poeder voor oplossen in water en ik opdrinken. Daar werd ik dan weer misselijk van.
Na 4 weken ben ik de Oxycodon af gaan bouwen en ben verder gegaan met Paracetamol en nog altijd heel veel pijn. Ik heb nog drie maanden lang last gehad van een droge huid en haren. 

Aangezien mijn linkerarm sinds mijn 25ste verlamd is na een herseninfarct en nu mijn rechterarm gebroken was kon ik de eerste weken niks meer en had ik overal hulp bij nodig. gevoerd worden, tanden poetsen, haren kammen, wassen, toiletbezoek, aankleden.....ALLES.
Mijn man werd ineens 24/7 mantelzorger. Wat een lieverd. Hij heeft me altijd al veel geholpen en nu dit weer. 

De derde week kreeg mijn man last van een overbelaste rug veroorzaakt door het slapen op een matras op de grond en het werk dat hij moest doen. Mijn fysiotherapeut heeft hem oefeningen gegeven en hij heeft ipv. een matras ook een bed geleend van Medicura. Samen hebben we een paar weken beneden geslapen aangezien ik de trap niet op kon met een verlamde arm en een gebroken bovenarm in een sling. Mijn man hoort slecht en zou me niet horen als ik beneden zou roepen om hulp.

We hebben om wijkverpleging gevraagd maar na twee weken hoorden we nog steeds niks en was mijn man zijn rug weer beter dus hebben we dat verder afgezegd. Ook huishoudelijke hulp kon wel 6 weken duren voordat de WMO het in behandeling zou nemen en ze kwamen al mensen tekort dus vanwege vakantie en Corona.....
LAAT MAAR !!! De kinderen kwamen af en toe ook helpen in het huishouden en de tuin.

Nu negen weken verder gaat het herstel goed maar langzaam en kan het nog een tijd duren voordat ik mijn arm weer goed en pijnvrij kan gebruiken. Of hij 100% de oude wordt is nog onzeker. Ik kan wel weer mijn tanden zelf poetsen, eten, drinken en even achter de pc zitten. Douchen en helemaal zelf aankleden gaat nog niet.  Als mijn linkerarm niet verlamd was geweest dan zou ik dat allemaal weer kunnen maar ik ben nu even dubbel gehandicapt. 😔

Je beide armen niet kunnen gebruiken is vreselijk. Mijn man deed in het begin alles; van tandenpoetsen tot wc hulp, eten geven ed.  Gelukkig gaat dat nu beter. Het compleet afhankelijk zijn vergt ook veel van mijn geest maar mijn man is echt mijn steun en toeverlaat. Samen hebben wij al veel doorstaan maar ware liefde is sterk.
Wat ik wel erg vind is dat mijn man geen echte vakantie heeft gehad. hij heeft wat zorgverlof gehad en verder zijn zijn vakantiedagen  opgegaan aan het verzorgen van mij.

Ik heb wel besloten om de teken en schilderclub te verlaten. Ik heb de laatste weken niets kunnen doen en ga niet betalen voor iets wat ik toch niet kan doen. Het komt wel weer. Ik pak het later wel weer op en ga op eigen houtje verder. Tekenen en schilderen kan nog wel maanden duren voordat ik dat weer kan. Mijn prioriteit ligt bij de fysio, revalidatie en mezelf weer kunnen verzorgen, zelf eten ed.
Ik ben positief want ik zie vooruitgang maar het valt niet mee, ook niet voor mijn man maar we redden het wel. 💕


Update 30-10-2021
Nu vier maanden na mijn val ben ik een heel eind hersteld. Ik heb nog steeds twee keer per week fysiotherapie en dagelijkse oefeningen voor thuis want de kracht en beweging in mijn arm is nog niet helemaal terug. Dat kan een jaar duren en soms wordt het niet meer zoals voor de val. Aangezien ik helemaal van deze arm afhankelijk ben hoop ik toch dat hij 100% herstelt. ik heb nog dagelijks pijn in de schouder en armspieren bij bepaalde bewegingen. Soms word ik daar moedeloos van maar dan bedek ik weer dat ik maanden geleden niks kon met die arm en nu toch weer veel meer. Dat geeft me kracht.
Ik ben ook blij dat ik voorzichtig weer mijn hobby heb op kunnen pakken. Zie mijn eerste werk na vier maanden.....https://hartegroet.blogspot.com/2021/10/koolmeesje-pasteltekening.html

Update 05-03-2022
Ik ben begin december 2021 met de fysio gestopt want hij kon niet veel meer voor me doen en mijn gevoel zei dat het meer kwaad dan goed deed. Omdat mijn schouder niet goed is en hoogstwaarschijnlijk ook altijd klachten zal blijven geven moet ik op eigen houtje mijn arm blijven bewegen zonder te forceren. Dat doe ik dmv. Tai Chi , yoga en dagelijks gebruik. Manlief helpt me nog bij veel dingen en kookt iedere dag. Gelukkig doet hij dat graag. Ik kan het wel maar het belast mijn arm dus doe ik het niet als het niet hoeft. 

Update 15-04-2022
Eind maart ben ik terug geweest ter controle bij de schouderorthopeed. Hij was op zich tevreden maar wil me blijven begeleiden aangezien er nog steeds kans bestaat dat de schouder achteruit gaat of de pezen. Ik moet voorzichtig zijn en naar mijn lichaam luisteren.

Update 28-06-2022
Ik ben weer op controle geweest bij de schouderorthopeed. Hij was heel tevreden. Hij vond dat ik het goed deed. Vaak kunnen mensen na dit soort breuken niet meer zo goed bewegen met hun arm als ik. Wel hebben die mensen dan nog een tweede arm die ze kunnen gebruiken en ik niet want mijn andere arm is al 35 jaar verlamd na een herseninfarct in het kraambed op mijn 25e.
Ik moet rustig blijven bewegen, niet aan trekken om verder te kunnen komen met een beweging dus niet forceren.
Mijn schouder staat nog steeds laag en dat komt doordat hj naar voren is gaan staan. Kan als ik het lelijk vind door therapie trainen maar ik zei dat ik daar even geen zin in heb. Dat begreep hij  en het komt vaak ook zo goed na lngere tijd . En zoniet dan is dat jammer.
Verder hebben we afgesproken dat ik me weer meld als ik het nodig vind en hoef ik voor nu niet meer terug te komen. Yesss.👩

Update 01-09-2023
Het gaat best goed met me.  Ik kan met mijn arm weer bijna alles maar doe het wel voorzichtiger aan.  Het zware werk doet manlief en de lichte karweitjes ik. Mijn man is sinds vijf maanden met pensioen en samen zijn we een goed team. 💖
Ik vind ik het wél moeilijk om de juiste balans te vinden wat voeding betreft: Genoeg calcium binnen krijgen maar niet teveel verzadigd vet. Ik ben bij de praktijkondersteuner en de diëtiste. 
Ik heb osteoporose en moet veel bewegen, vooral spier en  botversterkende oefeningen. Sporten kan ik niet. Wel op mijn niveau Tai Chi, stoelyoga en staande oefeningen en ik wandel 1 á twee keer per dag. Niet snel en en niet ver maar iedere stap is er een.



©Maria



Reacties